İsyan Sözleri

Her gün yokluğunda bir can veriyorum, varlığına dua, yokluğuna isyan ediyorum. Uzaklara düşse de yolum, ölüm olsa da sonum, bil ki seni canımdan çok seveceğim.

 

Ne seni sevene düşmanım, ne de seni sevdiğime pişmanım, sadece senle olmak varken, sensizliğedir  isyanım.

​

​

Madem çaresizliğe hüküm giymiş bu hayat, o zaman ölmek için yaşamak gerek.

​

​

Hayat güzelde, şu mutlu insanlar canımı sıkıyor.

​

​

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer, aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun? Etme! İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme.

​

​

Ömrümde yapabildiğim en güzel şey adına ve aşkına isyan etmek, isyankar olmak. 

 

 

Gel isyanım ol, gel günahım ol, ne gelirse gelsin başıma sonunda sebep yeter ki sen ol.

 

 

Biz isyankar aşıklarız! Geceleri sokaklarda düşünürüz aşkımızı geceleri isyan bayrağımız dalgalanır aşka karşı! 

 

 

Ecelle sözlü ölümle nişanlıyım, tesadüfen doğdum yaşamak zorundayım, alayına isyan kralına ölüm.

​

​

İIk defa susuyorum sessizce. Oysa seni içime bağıra bağıra yazmıştım. Mevzu derin bakma öyIe, bu gece de sensizIiğin isyanIarındayım.

​

​

İsyan etme gökyüzü, benim kadar ağlayamazsın. 

​

​

İsyan ediyorum çaresizliğe, bir çözüm ol isyanım çaresizliğe.

​

Bir ses beklemek senden. Soluk beklemek. Suskunluğun en acımasız olduğu zamanlardayım. Hiç bu kadar uzun susmadın sevdiğim. Hiç bu kadar uzun gitmedin bilmediğim yerlere, gözlerimi götürmeden yanında!

​

​

Ve bir gün kalem diyecek ki bu kadar yazdığın yeter. Artık çiz gitsin.

​

​

Bir gün benden ayrılırsan sanma ki ardından ağıt yakarım dünyaya bir pembe gözlük takıp sana şu lanet sözleri yağdırırım. Evlendiğin kişi Azrail, damatlığın kefen, kurduğun yuva mezarın olsun.

​

​

Gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen? Gece midir seni bana düşündüren, yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?

 

 

Utanırım, söyleyemem yaşadığım yalnızlığı, kelimeler yetmiyor ki. Bu mu sevda dedikleri?

 

 

Duy beni kalleş karanlık, duy beni ey yalnızlık. Sabahı bir gelin türkü çığıracak kaval sesiyle, toylar kurulacak günün ilk güneşiyle ve yürekler tutuşacak, yürekler yanacak aşk ateşiyle.

​

​

Ağlamak isyansa her gün ağlıyorum, gülmek bir oyunsa o oyunu hiç bilmiyorum, sevmek suçsa beni affetme çünkü seni her şeyden çok seviyorum.

​

DediIer ki ‘sus’ susmak edeptir, dediIer ki ‘affet’ affetmek erdemIiktir, dediIer ki ‘unut’ unut ki acını hafifIet. Önce dinIedim sonra yeter dedim ya yeter! Sus, affet, unut demesi size koIay, geI de birde bunIarı ‘yüreğİme’ dinIet!

​

​

İnsan ya aşık olmalı yada sevmeli, insan ya nefret etmeli yada isyan bayrağını çekmeli!

 

 

Yok kimseye isyanım, isyanım kendime. Nasıl kandım senin o tatlı sözlerine!