Ayrılık Sözleri
Bu sayfamızda Ayrılık Sözleri, Ayrılık Sözleri 2017, Güzel Ayrılık Sözleri, Ayrılık Mesajları, Güzel Ayrılık Sözleri 2017, En Güzel Ayrılık Sözleri, En Güzel Ayrılık Sözleri 2017, Ayrılık Sözleri Facebook, Kısa Ayrılık Sözleri, Ayrılık Sözleri WhatsApp, Ayrılık Sözleri Tumblr, Ayrılık Sözleri Twitter ve Uzun Ayrılık Sözleri yer almaktadır.
An gelir insan gülerken ağlarmış, gözyaşları sel olup kalbine akarmış. Kahkaha bir maske derler bilir misin, insan sevdiğinden ayrılınca bu maskeyi takarmış.
Gittiğinden bu yana pek bir şey değişmedi aslında, sadece yelkovanı akrep soktu, artık zaman ilerlemiyor.
Aynı kitapları okur, aynı filmleri izler, aynı müzikleri dinlerdik. Herkesten farklıydık biz, biz gerçekten ayrıydık. Şimdi ne okusam, ne izlesem, ne dinlesem hemen elim telefona gidiyor sonrɑ o eskidendi diyorum çünkü biz artık gerçekten ayrıydık.
Paslı bir yalnızlıktı avuçlarımda, ardımda bir yürek yükü rüzgâr. Ne zaman sevmeye koyulsam, doğrulup çoğaldı ayrılıklar.
Kaldır kadehi sevgilim! Varsa şerefine yoksa gidişine. Ben huzur istedim, sen kusur. Şimdi bensiz kudur.
Zaman değilmiş gideni geri getiren, aslında zamanmış, var olanı götüren.
En çok da, en zor zamanımda sana ihtiyacım olan bu sessiz gecelerde terk etmen koydu.
Canımı acıtan ne biliyor musun? “Ben senin mutluluğunu istiyorum” dedi ve aldı gitti.
Yolumdan dönemediğim için değil seninle hiçbir yolda yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum. Hoşçakal.
Giderek daha çok seviyorum seni demişti. O yüzden gitti demek ki.
Elveda dercesine bakan gözlerine eyvallah dercesine çeker giderim be güzelim.
Bir gün herkes gider mi acaba. Evet, sen kalbinde büyüttükçe onlar da büyürler ve sığamayacaklarını anlayınca giderler.
Üstüne basarak söylemiştim seni seviyorum diye. Sen ise üstüme basa basa gitmeyi tercih ettin.
En acı şey ayrılıktır ve ölmektir, ben bunu çok iyi anladım. Sevdiğin insana o kadarda güvenme! Gün gelir bakarsın arkandan vurur.
Aşk insanın içini öyle bir yakar ki, ayrıldıktan sonra bile unutamayız.
Bu saatten sonra sende fırtına dahi kopsa paşam, bende yaprak bile oynamaz inan.
Gidiyorum hayatından. Gözlerinin buğusunu, yüreğinin kokusunu aldım gidiyorum.
Ağlayışım terk edip gidişine değil. Ben sensizken senden diye sensizliği de sevmiştim. Sen seninle birlikte sensizliği de alıp gittin.
Giderken ardına bakma, yakışır bir veda olsun. Hayatımı mahvettin ama güzel roldü, helal olsun.
Geleceği benimle karanlık görüyorsan, umutların solmuş yüreğinde. Hadi git beni hiç düşünme eğer mutlu olacaksan çeker giderim, sen mutlu olacaksan ben çekerim.
Şimdi hoşçakal deme zamanı ama sen hoşça’kalmayı hak etmiyorsun be gülüm.
Ben hayatı rakı niyetine içtim, kafayı meze niyetine yedim, hani sarhoşluk kötüydü, sevdiklerimi hep ayıkken kaybettim.
Almak istedim ellerini alamadım. Bakmak istedim gözlerine bakamadım. Sarmak istedim, kollarıma saramadım. Görmek istedim son defa göremedim çünkü aramıza ölüm girdi.
Kaldır kadehi sevgilim! Varsa şerefine yoksa gidişine.
Bir plak olsam. Zeki Müren çalsam, bozulsam. Aynı yerde takılsam, hep tekrarlasam. Elbet bir gün buluşacağız.
Kapımda polis, yanımda ambulans üzerimde gazete kâğıtları elimde bir not. Öyle gidilmez, böyle gidilir sevgili.
Gidenin arkasından nokta koyacaksın ki gelenin ismi büyük harfle başlasın.
Her şeyin öncesi ve sonrası yalan. Senden önce vardım belki ama senden sonra yokum inan.
Sen gittin artık yoksun ve boşuna yağıyor yağmur. Birlikte ıslanamayacağız ki.
Unutma! Nasıl sensizliği ben yaratmadımsa, tadacağın bensizlikte benim eserim olmayacak.
Neleri alıp götürmedi ki benden ayrılık. Kilometrelerce umut, tonlarca sevgi, taradığım saçları, sıktığım elleri.
Sende haklısın be sevgili, ucuz yüreğine ben pahalı geldim. Şimdi gidiyorum elveda sana.
Gidişin bir ambulansın siren sesine benziyordu, yol vermekten başka çarem kalmadı.
Ben seni gerçekten çok sevmiştim ama sen benim sevgime bana inanmadın. İlk aşkım değildin ama son aşkım olacağına sana söz vermiştim. Şimdi her şey bitti diye seni unuttum sanma, seni hiç unutmayacağım!
Giden gitmiştir, gittiği gün bitmiştir. Ben gideni değil, giden beni kaybetmiştir.
Adını kalbime aşkla kazımıştım. Boş ver aldırma, belki bir gün silerim. Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım.
Gözümde canlanır koskoca mazi, sevdiğim nerede ben neredeyim. Suçumuz neydiki ayrıldık böyle. Kaybolmuş benliğim, ben ne haldeyim. Efkarım birikti sığmaz içime, bin sitem etsemde azdır kadere. Gülmeyi unutan yaşlı gözlere, mutluluktan bir haber ver dilektaşı.
Hayat öyle bir noktaya getirir ki insanı, eskiden “hiç bitmesin” dediğin günlere, keşke hiç yaşamasaydım dersin.
Bir gün herkes gibi olmadığımı anlayacaksın ama o zaman sen benim için herkes gibi olacaksın!
Yalanlarla dolu hayatında tek gerçeğin bendim. Gerçeklerle dolu hayatımda da tek yalan sendin.
Bugün seni düşünmeden yaşayabilmeyi başardığım ilk gün, hadi topla seni benden kalbim seni uğurluyor, al bu yara sende kalsın artık beni acıtmıyor.
Öyle bi öldünki içimde, kıyamette bile dirilemeyeceksin.
Yaralıyım senden ayrı kalalı, çok zoruma gidiyor başkasının olalı.
Hani senini için ölürüm diyordun ya. Evet, benim için öldün!
Küçücük gözbebeğimden hayatıma girdin de, kocaman kalbimin neresine sığmadın da gittin?
Hani verdiğin sözler, hani ellerin nerde? Hani huzur bulduğum, deniz gözlerin nerde? Hani sen hep benimdin? Şimdi nerdesin nerde?
Gidiyorsun. Umarım aldığın karar seni pişman etmez kendine. Umarım doğruya dosdoğru gidersin. Yanıldığını anladığın an geri dön, seni buralarda bekliyor olacağım. Sadece çok gecikme. Belki yine buralar da olurum ama buralar eskisi kadar burası olur mu bilemem.
Gelen bir şey katmaz artık bana, giden de hiçbir şey eksiltmez. Gel ya da gelme sevgili, artık hiç fark etmez.
Gittin mi büyük gideceksin! Ayrılık bile gurur duyacak seninle.
Dünya’nın en büyük yüküdür, aklı sende olmayanı, ısrarla yüreğinde taşımak.
En çok istediğiniz şeyi tam da onu kaybettiğinizde sahip olduğunuzu fark edersiniz.
Üzülme değmez sözünü duymaktan sıkıldım. Değmeyenlere zaten üzülmem. Üzüldüğüm şey, değmeyenlere yüreğimin değmiş olması.
Bir zamanlar deli gibi hesap sorduğun birine, gün gelir hatır bile soramazsın.
Bazen ayrılık canınızı o kadar acıtır ki hiçbir zaman yüreğinizden yok olmaz.
Bir insanı kaybetmek istiyorsanız çok sevin, kendiliğinden gider zaten.
“Geleceğim bekle.” dedi gitti. Ben beklemedim, oda gelmedi. Ölüm gibi bişeydi, ama kimse ölmedi.
Bir gün beni farkettiğinde, beni farketmenin artık benim için farketmeyeceğini farkedeceksin.
Artık günlerden uzun gecelerim, gecelerde de yalnız senin sevgin var. Her acıyı tattım her çileyi gördüm, hayatın her cilvesine alıştım yalnız senin yokluğuna alışamadım. Şimdi anlıyorum acıdan, hasretten, gözyaşından başka hiç bir şey vermemişsin bana. Yıkılan hayallerime, yok olan geçmişime, kaybolan geleceğime ağladım, çocuklar gibi ağladım.
Varlığınla başlayan bir günün yokluğunla bitmesine alışamadım. Aklımda olduğunun yarısı kadar yanımda olsaydın, hiç sensiz kalmazdım.
Ne çıkar terk ettiyse, bırakıp ta gittiyse. Kolayı var arkadaş, sende ona gülersin onun yaptığı gibi başkasını seversin.
Batık bir gemiymişiz aşk limanında. Kader bu deyip de avutma beni ayrılık kapımızda. Senden son dileğim, beni unutma.
Ayrılıktan hemen sonra kendini başkasının kollarına bırakana “rezil” alkole bırakana “sefil” zamana bırakana ise “asil” denir.
Şimdi bir lades kemiği gibi ortadan ikiye böldük aşkı! Sakın bana dokunma hepsi aklımda!
Ayrılık vaktiyse duvarda çalan saatte bir kılik vururuz yüreğimize. Ölümse soluyan ensemizde, derin bir nefes çekeriz içimize. Çeker gideriz be gülüm kime ne.
Gidişinin hüznü gözlerimde, acısı yüreğimde kaldı. Gel de dindir bu ızdırabı.
Ayrılıklar küçük sevgileri öldürür ama büyük sevgileri güçlendirir. Tıpkı rüzgarın mumu söndürüp, yangını güçlendirdiği gibi.
Ne yürek kaldı sana verecek nede inancım kaldı seninle bu yolda gidebilecek. Kızgınlıklarım içimde kor oldu, seni toprağa gömecek.
Gittin! Şimdi bir mevsim değil, bir hayat girdi aramıza. Ne sen dönebilirsin artık geriye, ne de ben kapıyı açabilirim sana.
Sevmenin erdemi, aşkın görkemi, mutluluğun gözleri ve seni özlemenin hazzını yaşattın sevgili. Yolun açık olsun.
Bırakın gitsin, dönerse senindir dönmezse zaten senin olmamıştır.